Francja elegancja

Udało się!!! Zmobilizowałam się i zrealizowałam swój kolejny pomysł :-)

Marzyło mi się aby uszyć kolejny fartuch kuchenny ale zupełnie inny niż wszystkie :-)

Jakiś czas temu kupiłam tkaninę - pastelową lawendę. Chciałam żeby było romantycznie i delikatnie ale jednocześnie elegancko :-) Stwierdziłam że kolor będzie idealnie pasował do mojego pomysłu.

To miał być fartuch z mojej serii "czy to fartuch czy sukienka" ?

Czym miał się różnić od pozostałych? A no tym że miał być ozdobiony biżuterią!

Wybrałam perełki - jak dla mnie zawsze modne, zawsze eleganckie i bardzo kobiece.

Dół fartucha miał przypominać spódnicę z zakładkami. 

Pomyślałam że muszę pokombionować z tymi perełkami bo przecież wiadomo, że fartuch trzeba prać a jak go wrzucić do pralki z perełkami? Z tym problemem też sobie poradziłam i znalazłam rozwiązanie. I tak powstał fartuch z naszyjnikiem z pereł ale z możliwością odpięcia biżuterii :-)

Doszyłam śliczne przezroczyste opalizujące guziczki do których za pomącą tasiemki dopina się perełki. Zbierałam się i zbierałam do uszycia tego fartucha - materiał grzecznie czekał w szafie chyba przez miesiąc. No ale nadszedł czas, zebrałam myśli, chęci i siły i zaczęłam szyć :-) Dobrze że nie zwlekałam dłużej bo niestety długo by tak jeszcze materiał leżał a to wszystko przez mojego chorowitka Dyzia. Po czterech dniach chodzenia do przedszkola (w zeszłym tygodniu dopadła Go jelitówka) znowu siedzi bidula w domu. W wtorek zadzwoniły do mnie panie z przedszkola, że Kubuś po leżakowaniu obudził się z temperaturą ponad 39 stopni. Tak mi Go szkoda bo zbijamy temperaturę a po kilku godzinach ona znowu rośnie. Bidulek całymi dniami leży, niewiele się bawi bo mówi że źle się czuje. Wczoraj przyszedł lekarz i jak na razie w oskrzelach, płucach i uszach ok ale ... wszystko się może zdarzyć - oby nie! Na razie lecimy na syropkach, jeśli do soboty nie będzie poprawy to wprowadzamy antybiotyk.

I tu nasuwa się myśl - po jaką cholerę inni rodzice przyprowadzają chore dzieci do przedszkola. Chyba tylko po to żeby zarazić inne i je przy tym wymęczyć. Wiem że czasy są takie, że pracodawcy źle patrzą na zwolnienia ale do cholery są jeszcze inni! Dlatego że ktoś nie może posiedzieć kilku dni z własnym dzieckiem w domu to moje ma przez to cierpieć?! Szału dostaję! Ostatnio zwróciłam jednemu z ojców uwagę. Przyszedł z dwójką dzieci do przedszkola (jedno w najstarszej grupie, drugie w najmłodszej) stoi i coś gada do starszego dziecka a tu nagle młodsze dziecko zaczyna kasłać. Buzi nie zakrywa, bo po co i tak sobie kaszle prosto na mnie. Mało płuca temu dzieciaczki nie wyskoczyły. Więc grzecznie mówią, że może do lekarza z dzieckiem a nie do przedszkola. Na co usłyszałam, że dziecko cały weekend siedziało w domu więc już na pewno nie zaraża. No cholera jasna czy to ja jestem nie normalna czy on?!!!!! Jego szczęście że nie było dyrektorki bo zaraz bym zrobiła dym. Echhh bezmózgowcy!

Pożaliłam się więc teraz pokażę mój najnowszy wynalazek :-)